Ferruh Sidar fena kızdı

YAZIKLAR OLSUN

Allah'ın her gününü etkinlik ve şenliklerle tüketen Gölbaşı'nın kalıplaşmış zevatına yanıtlaması gereken soruların: “İnsan Hakları” konulu formalite toplantısında yerel basın tarafından neden sorulmadığını merak etmiyorum; bu konuda daha önce bir analiz yapmıştım çünkü…
Yukarıda belirttiğim formalite toplantısında bulunanların yıllardır otomatik olarak katıldıkları toplantıların sonunda; kendi aralarında sohbet ediyorken, “gerçekten de bizim işlevimiz nedir,” diye birbirlerine sormamış olmalarını üzüntüyle izliyorum. “Gelen ağam, giden paşam” zihniyetinin yarattığı kültürün dehlizlerinde üreyen bozulmanın etkisini yalnızca yerel değil, aynı zamanda bireysel ölçekte de yaşadığım içindir üzüntüm. Henüz bir ay önce de toplantı yapmış bulunan “İnsan Hakları Komisyonu”nun, “herhangi bir dilekçe olmaması nedeniyle, hiçbir karar almadık,” diye geçiştirdiği toplantıda, bu heyetin sorunlardan haberdar olmadığı anlaşılmaktadır. Aksi olsaydı eğer, uzun yıllar önce mahalle statüsü almış bulunan köylerin, hâla “insanca” yaşama koşullarına kavuşturulmuş olmamasının nedeni tartışılırdı. Bu konuda herhangi bir girişimde bulunmamanın gerekçeleri masaya yatırılırdı… (Objektiflere poz veren muhtarların bu toplantıda söz alarak; “biz insan değil miyiz, bu ilkel yaşama koşullarından ne zaman kurtulacağız,” diye sormamaları ise ayrı bir konu)
Gölbaşı nüfusunun yarısını oluşturan halkın statüsü oy istenirken mahalle, hizmete gelince de köy olarak nitelenmesi kimseyi utandırmıyor nedense? Ne geçmişte, ne de şimdi, hiçbir yönetimin “Yerel Yönetimler Yasasını” onaylayan ve de yasayı canının dilediği gibi uygulayan kurumlar nezdinde herhangi bir girişimde bulunmuş olmamaları “sıkıntı duymak” için yeterlidir sanırım… Yine, bir adet bile kitapevi bulunmayan, 1993' ten itibaren girişi kayalarla örtülü olan Tuluntaş mağarasına rağmen “Kültür Kenti” diye reklamı yapılan Gölbaşı'nın gerçekleri kimseyi huzursuz etmemektedir.. Bakalım “Kültür Komisyonu” toplantısında hangi nedenle karar alınmayacaktır…
Hiç kuşkusuz, bütün komisyonların gerçekleştirdiği “geyik muhabbetlerinin” sorumluluğu yalnızca üyelerle sınırlı değildir; asıl sorumlular bu ilçeyi yönettiklerini düşünenlerdir; yani Kaymakam ve de Belediye Başkanıdır. Öylesine geçirilen günler için “yazıklar olsun,” demekten öte yapacak bir şey yoktur ne yazık ki. Konferansın konusu olan hakların sahibi olduğunu bilen ve bu hakların neden yaşama geçirilmediğini sorup-sorgulayan bir toplum olmadığımız sürece, çocukların evcilik oyununa benzeyen bu tür etkinlikler izlemeyi çok zaman daha sürdürürüz doğal olarak…

Ferruh Sidar